صنعت ریخته گری با قدمت 20 سال. 

شمش های چدنی را به صورت تناژ از اصفهان به تهران آورده و سپس آنها را ذوب و  محصول را به صورت ریخته گری ماسه ای با co2  خارج میکردند. اغلب کوره های دوار را خودشان درست میکردند. عمر ماشین آلات اغلب تازه و نو بودند اما از نظر کارگاهی میتوانستند از فضا بهتر استفاده نمایند

از نظر محصولی کیفیت بالایی نداشتند و به دلیل عدم وجود کنترل کیفیت و استاندارد سازی مناسب بود. قالب ها سفارشی بودند و هر نوع قالبی زده میشد و امکان طراحی در کارگاه وجود نداشت

عدم بازاریابی مناسب- عدم وجود بخش اداری –

 عدم استانداردسازی قطعات- عدم وجود بخش کنترل کیفیت-

سن افراد بالابود – مدیریت میتوانست با تقسیم کارها و مدیریت به صورت عدم نقطه ای کارها را بهتر جلو ببرد و کارگاه را به سود رسانی بالایی برساند- نسبت پیچیدگی قطعات به پیچیدگی ابزار بسیار پایین بود